TIBC (Total Iron Binding Capacity) mierzy maksymalną ilość żelaza (Fe³⁺), którą transferryna, białko osocza, może związać. Badanie to jest kluczowe w diagnostyce zaburzeń gospodarki żelazem, niedokrwistości mikrocytarnej oraz ocenie niedożywienia.
Rola Transferryny
Transferryna transportuje jony żelaza (Fe³⁺) do tkanek i wnętrza komórek. Chemicznie jest kompleksem apotransferryny z żelazem. Żelazo dostarczane jest do miejsc magazynowania, takich jak wątroba, oraz do miejsc syntezy związków zawierających żelazo, głównie w tkance erytropoetycznej.Po związaniu z żelazem, transferryna wychwytywana jest przez receptory na powierzchni komórek. Wewnątrz komórki żelazo jest uwalniane, wiązane z ferrytyną lub hemosyderyną, a apotransferryna wraca do krwiobiegu.
Wskaźniki i Interpretacja
Prawidłowy stopień wysycenia transferryny żelazem wynosi około 30-38%.
Stężenie transferryny zależy od dostępności żelaza. W przypadku niedoboru żelaza, wzrasta, co zwiększa potencjał wiązania żelaza.
Czynniki wpływające na TIBC: stan zapalny, ciąża, terapia estrogenowa, choroby wątroby oraz niedożywienie.
Metody Badawcze
TIBC oznacza się mierząc stężenie żelaza w krwi po dodaniu żelaza do próbki surowicy. Badanie można wykonać bezpośrednio lub wyliczyć jako sumę UIBC (utajona zdolność wiązania żelaza) i stężenia żelaza w surowicy (TIBC = UIBC + żelazo w surowicy).TIBC stanowi istotny wskaźnik w diagnostyce i monitorowaniu stanów związanych z gospodarką żelazem i może pomóc w ustaleniu przyczyn zaburzeń hematologicznych oraz metabolicznych.
