Borelioza IgM (ICD-9: S25)

Borelioza IgM. Serodiagnostyka boreliozy. Oznaczenie w surowicy krwi przeciwciał IgM swoistych dla antygenów krętków rodzaju Borrelia, stosowane w diagnostyce serologicznej wczesnej boreliozy. Oznaczenie IgM jest szczególnie przydatne dla potwierdzania lub wykluczania boreliozy u osób z objawami klinicznymi sugerującymi chorobę lub nietypowymi. U większości chorych w aktywnej fazie zakażenia, przeciwciała IgM pojawiają się upływie 3 – 4 tygodni od zakażenia. Wynik ujemny, przy braku objawów, zwykle wyklucza zakażenie, jeżeli od przypuszczalnego momentu zakażenia minęły 3-4 tygodnie. Dodatni wynik oznaczenia IgM musi być potwierdzony metodą Western blot.